აზერბაიჯანში ჩემპიონატში არა ერთი ქართველი ფეხბურთელი თამაშობს. ერთ-ერთი ასეთი ნიკოლოზ ბაჩალიაშვილია, რომელმაც რამოდენიმე დღის წინ პირველი ლიგის წევრ „კაპაზთან“ კონტრაქტს მოაწერა ხელი.
19 წლის ფეხბურთელმა თავისი პირველი ნაბიჯები საფეხბურთო კლუბ „ცხუმში“ გადადგა. შემდეგ „ავაზასა“ და თბილისის „დინამოში“ ასპარეზობდა. „გაბალაში“ 3-წლიანი ასპარეზობის შემდეგ კი კარიერის გაგრძელება „კაპაზში“ გადაწყვიტა.
ნიკოლოზ ბაჩალიაშვილი კახში ისტორიულ ჰერეთში დაიბადა და აზერბაიჯანის მოქალაქეა. ახალგაზრდა ფეხბურთელს აზერბაიჯანის 16, 17 და 18-წლამდე ნაკრებებში უთამაშია.
„პრაიმ სპორტი“ 19 წლის ფეხბურთელს აზერბაიჯანში დაუკავშირდა და მასთან მცირე ინტერვიუ ჩაწერა:
– როგორ შეაფასებდი შენს ტრანსფერს „კაპაზში“?
– დადებითად შევაფასებდი, საკმაოდ კარგი გარემოა და შევეცდები იმედები მაქსიმალურად გავამართლო.
– რა არის კლუბის მიზანი?
– მთავარი მიზანი პირველი ადგილის მოპოვებაა, ბევრი კარგი ტრანსფერი განხორციელდა და ჩემპიონობისთვის ბრძოლა შეგვიძლია.
– სხვა შემოთავაზებები თუ გქონდა და რატომ გადაწყვიტე „კაპაზში“ გადასვლა?
– კი მქონდა რამოდენიმე ვარიანტი როგორც აზერბაიჯნში, ასევე რამოდენიმე ქვეყანაში. „კაპაზი“ დიდი ისტორის მქონე გუნდია, სადაც აფასებენ და უყვართ ფეხბურთი. ასევე, ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოხდინეს ფანებმა და მინდა მადლობა გადავუხადო გვერდში დგომისთვის.
– მთავარ მწვრთნელთან როგორი ურთიერთობა გაქვს?
– კარგი ურთიერთობა მაქვს როგორც მთავარ მწვრთნელთან, ასევე მთლიან კოლექტივთან. ყველაფერს გავაკეთებ, რომ მათი ნდობა გავამართლო.
– რომელ პოზიციაზე თამაშობ და ვინ მიგაჩნია შენს პოზიციაზე საუკეთესოდ?
– მარჯვენა მცველის პოზიციაზე ვთამაშობ, ასევე შემიძლია ნახევარმცველად თამაში. ჩემთვის ყველა დროის საუკეთესო მარჯვენა მცველი დანი ალვეშია.
– ასაკობრივ ნაკრებებში თუ გითამაშია?
– აზერბაიჯნის ნაკრებში ვთამაშობ, რადგან აზერბაიჯნის მოქალაქე ვარ. მოგეხსენებათ, რომ დავიბადე კახში, ისტორიულ ჰერეთში, სადაც ქართველების დასახლებაა და უმეტესწილად ქართველები ცხოვრობენ, მაგრამ ამჯერად ეკუთვნის აზერბაიჯანს. ნათამაშები მაქვს აზერბაიჯნის 16, 17 და 18-წლამდე ასაკობრივ ნაკრებებში.
– რატომ გადაწყვიტე აზერბაიჯანის ნაკრებში თამაში და იყო თუ არა დაინტერესება საქართველოდან?
– ფეხბურთელისთვის მთავარი ფაქტორი ნდობაა, აზერბაჯანის ნაკრების მხრიდან ნდობა დავინახე და ეს იყო მთავარი მიზეზი რამაც ჩემი აზერბაიჯნის ნაკრებში თამაში განაპირობა, რაც შეხება საქართველოს საქართველოდან არ ყოფილა დაინტერესება.
– შენი აზრით რა განსხვავებაა ქართულ და აზერბაიჯანულ ფეხბურთს შორის?
– ჩემი აზრით აქ შედარებით უფრო მაღალი ტემპია, რადგან უფრო დიდი ყურადღება ფიზიკურ მომზადებას ექცევა.
– შენ პირველ კლუბზე რომ გვესაუბრო? რამდენი წლის ასაკში შეხვედი ფეხბურთზე და ვინ იყო შენი პირველი მწვრთნელი?
– ჩემი პირველი ნაბიჯები გადავდგი საფეხბურთო კლუბ „ცხუმში“, სადაც ჩემი მწვრთნელი იყო ძალიან მაგარი ადამიანი, გიორგი მანგოშვილი, რომელსაც დიდი წვლილი მიუძღვის ჩემს კარიერაში. მეორე მწვრთნელი იყო რევაზ გვარაკიძე, მაგარი ადამიანი და სპეციალისტი. ასევე მინდა გამოვყო ჩემთვის საყვარელი ადამიანი, ხედირ რაში, რომლისგანაც ძალიან ბევრი ვისწავლე და ვსწავლობ, სწორედ ამ ადამიანის დახმარებით ჩავედი აზერბაიჯანში და გადავდგი ჩემს კარიერაში მნიშვნელოვანი ნაბიჯები.
– შენი ოცნების გუნდი?
– ჩემი ოცნება მილანის „ინტერში“ თამაშია.
– რა არის შენი მთავარი მოტივაცია?
– ჩემი ყველაზე დიდი მოტივაცია ჩემი ოჯახი და საყვარელი ადამიანია , მათი წყალობით ორმაგად მოტივირებული და ძლიერი ვარ.